www.skladnica-gornoslaska.pl                             o stronie                             bibliografia                             kontakt

Mieszko Laskonogi

"[...] protoplasta linii Piastów Górnośląskich [...]"












Wysoki o miłym wyglądzie, samym wejrzeniem zyskiwał sobie sympatię tych, którzy go widywali. Wytrwały walce, wychowany i wykształcony od dzieciństwa, a raczej od niemowlęcia w Niemczech, zaprawiony w turniejach, górował nad wszystkimi układami obyczajami.

Tymi słowami scharakteryzował osobę księcia Mieszka, syna Władysława II Wygnańca, XV- wieczny kronikarz Jan Długosz, ukazując na jego przykładzie średniowiecznej ideał dobrego władcy. Podobnie wypowiedział się kronikarz Mistrz Wincenty zwany Kadłubkiem. Jego zdaniem, młodszy syn Wygnańca był człowiekiem mądrym, rzetelnym, bardzo ostrożnym, który dobrze zarządzał własnym domem, w tym przypadku księstwem raciborskim. Mieszko władca raciborski, niesłusznie nazywany Plątonogim.Faktycznie książę nosił przydomek Laskonogi i przyszedł na świat około 1142 r. prawdopodobnie w Krakowie, jako drugi syn Władysława II Wygnańca. Oddany w młodości na naukę do benedyktyńskiej szkoły klasztornej w Michaelsbergu w Niemczech, nabył tam solidne wykształcenie. Po powrocie w 1163 r. na Śląsk najpierw rządził wspólnie ze swoim starszym bratem Bolesławem Wysokim, a następnie w 1172 r. objął samodzielną władzę w wyodrębnionej dla niego dzielnicy ze stolicą w Raciborzu. Po tej dacie granice jego niewielkiego księstwa zostały kilkakrotnie poszerzone, najpierw w 1180 r. o kasztelanię bytomską i oświęcimską, a później w 1202 r. o ziemię opolską. Z tą chwilą skupił pod swoimi rządami obszar, o łącznej powierzchni około 5000 km2, tworząc przez wiele stuleci jednostkę terytorialną noszącą nazwę Górny Śląsk. Scalenie dzielnicy Mieszka nie było łatwe, iż stanowiła ona swoisty zlepek ziem znajdujących się wcześniej w różnych organizmach politycznych. Znacznie dłużej na tym terenie przetrwały podziały kościelne. Pomimo tak wielkiego wewnętrznego zróżnicowania księstwa, Mieszko nie był w konflikcie ani feudałami świeckimi, jak i duchownymi. Co więcej, władca ten potrafił zjednać do swoich celów nawet Stolicę Apostolską. Zmarł 16 V 1211 r. w Krakowie i został pochowany w katedrze na Wawelu.


Literatura - źródła opracowania


- "Mieszko Książe Raciborski i Pan Krakowa - Dzielnicowy władca Polski" - Norbert Mika

© 2011 - 2024 SKŁADNICA GÓRNOSLĄSKA
Wszelkie prawa autorskie zastrzeżone. Kopiowanie materiałów dozwolone tylko za zgodą właściciela.
WŁAŚCICIEL I ADMINISTRATOR STRONY Sylwester Kacprzyk - Firma Usługowo-Handlowa Geometrico